Op verkenning naar St-Trinit.
Zalige temperaturen en weinig wind.
We starten onze rit met de beklimming van de Nesque. Al zoveel beklommen, het verveelt nooit!
We daalden naar Monieux en klommen naar Sault.
Daar even water bijtanken om verder te fietsen naar Aurel.
We namen de steile klim in de bocht richting St-Trinit. Ook daar was de lavendel nog niet in bloei.
We reden door het piepkleine dorpje met zijn middeleeuws kerkje dat nu gesloten was.
De bestaande barst in de muren van de kerk was door de droogte van het laatste jaar groter geworden en niet veilig meer voor bezoekers. 

Ik miste de latijnse gezangen. Het had iets speciaals, het gaf rust.

We aten in Sault ( L’échapée).
De terug weg ging via de Nesque. Voor ons is dit dalen tot bijna aan onze deur 🙂

Mooie dag!

En onze poes Tini stelt het goed. Als ik doodmoe ben is zij wakker 🙂