Een prachtige zomerdag kondigde zich aan. 

Oppède-le-Vieux, in de Luberon. We gingen er in mei voor de eerste keer naar toe en waren direct verliefd op dit bijzondere mooie dorpje.

We reden naar Méthamis, Malemort-du-Comtat en Venasque, klommen naar Col de Murs, daalden naar Murs, daalden naar Joucas om dan verder te rijden naar Gordes. Die baan is echter veel te druk, jammer, want het is er prachtig rijden. Eens ter hoogte van Gordes daalden we naar Beaumettes om dan verder te rijden naar Oppède en uiteindelijk de pittige klim aan te vatten naar Oppède-le-Vieux. 
Wat is het er mooi! 

Hieronder beetje geschiedenis over dit unieke dorpje waar er geen auto’s mogen rijden.

Geschiedenis van Oppède-le-Vieux

Het dorpje Oppède-le-Vieux, gebouwd op het hoogste punt van een rotsachtige uitloper van het voorgebergte van de Luberon, is ontstaan in de twaalfde eeuw na Christus. In de omgeving van het plaatsje zijn sporen gevonden die er op duiden dat de omgeving al eeuwen lang bewoond moet zijn geweest. Zo zijn er onder meer Romeinse munten gevonden, en een altaar voor de Romeinse god Mercurius. Tijdens de middeleeuwen behoort Oppède-le-Vieux toe aan de graaf van Toulouse. Na de kruistocht tegen de Albigenzen komt het plaatsje, inclusief de omringende omgeving, in 1274 in handen van de paus in Avignon. Vanaf de zeventiende eeuw na Christus raakte het plaatsje in verval.

Doordat het plaatsje minder gunstig gelegen was dan andere plaatsjes in de omgeving, raakte het dorpje door de jaren heen steeds meer verlaten, tot het gehele dorpje in verval raakte. Pas na de Tweede Wereldoorlog trok het vervallen dorpje de interesse van een groep kunstenaars, die het tot hun doel maakten om het oude, vervallen dorp weer tot haar oorspronkelijke staat te herstellen. Na enkele jaren slaagden zij er in om het dorpje weer nagenoeg volledig te herstellen. 

Je kan er eten in één van de drie restaurants. Wij aten in “Le petit café des jeanne”. Wel van te voren reserveren. 

Ook zeker eens rondlopen in het dorp maar met koersschoenen is dit niet zo gemakkelijk.
De steegjes zijn niet in asfalt en erg hobbelig.
Wij keren zeker eens terug om het te bezoeken, met goede schoenen, tijdens de
herfst. Dan is het er rustiger.

Na deze deugddoende stop fietsten we naar Ménerbes en  Lacoste om de lavendel velden te bewonderen. Wauw ze staan super!

De rit ging verder naar Lumières, Goult, Joucas om terug te klimmen naar Murs.

Van Murs fietsten we de “Col des trois Termes” op om terug te rijden naar Venasque, Malemort-du-Comtat, Méthamis en Villes-sur-Auzon.

123 km en 1995 hoogtemeters

Super dag! Zie ook mijn strava.

113 km 1731 hoogtemeters