En ja ik verval in herhaling 🙂 opnieuw een stralende dag en heel erg warm.
Een stevig ontbijt en vol moed terug de heuvels in.
Ik begon het wel te voelen maar klom dapper verder.
Immers, de laatste keer hier in deze mooie streek.
De rit verliep net zoals vorige dagen maar nu rechtstreeks naar La Garde-Freinet en daar gegeten.
Het is er heel gezellig en een lekkere keuken.
Lange siesta genomen en even op ontdekking geweest naar de oude dorpskern.

De terugweg was dezelfde als de heenweg maar nu onder een loden zon en dat woog wel!
Col de Taillude, de laatste keer en ondanks de hitte nog extra genoten

Blij toen we in Collobrières waren om wat te rusten en te drinken en die schoenen eens uit te doen want mijn voeten waren gezwollen en zagen rood door de warmte.
Gelukkig had ik verkoelende zalf mee voor de voeten en benen en dat helpt heel goed!
Nog een laatste keer genoten van onze laatste klim: col de Babaou en in stilte afscheid genomen want we kwamen hier zovele jaren en zoveel meegemaakt.
Alweer 111 km en 1885 hoogtemeters!
En ja ik begin nu toch wel moe te worden.