Sporta. La Cannibale.
We deden niet mee maar maakten gebruik van de bewegwijzering die er toen was. Die “Baronnies” kant van de Mont Ventoux is ons nog wat onbekend..
We vertrokken heel vroeg met de auto naar Ferrassières, gelegen op 980 m hoogte, aan de voet van de “Col de l’Homme Mort”.
Prachtig weer, volop zon, staal blauwe hemel maar een koude wind en daardoor niet zo warm.
Met de zon in onze snoet beklommen we de “Col de l’Homme Mort” gelegen op 1213  m hoogte en met een gemiddelde stijging van 5.1%.
Eens op de top is het fietsen op een vals plat, met prachtige vergezichten, naar Col de Macuègne om dan de lange daling aan te vatten naar Séderon waar we onze bidons konden bijvullen aan een bron.
Tot nu toe kenden we de weg, maar eens in Séderon waren we blij om de gele pijtjes te kunnen volgen richting Col de St-Jean.
We reden een heel eind op een recht stuk baan in de vallei toen we plots naar links moesten, een klein weggetje richting Eygalayes, een piepklein dorpje van waaruit de klim naar Col de St Jean ( gelegen op 1158 m hoogte) start, met een gemiddelde stijging van 7 %. Best pittig maar o zo mooi!
Eens op de top heb je een prachtig zicht op de besneeuwde alpen toppen. We stopten om wat foto’s te nemen en het weidse landschap te bewonderen, om dan te dalen naar Laborel waar de start is van de klim naar Col de Perty gelegen op 1302 m hoogte.
Het “wauw” gevoel bleef .
Wat een mooie beklimming met een gemiddelde stijging van 5.5 %.
Eens boven even een pauze, genieten van het uitzicht, de ene kant op de vallei en de andere kant op de Mont Ventoux, terwijl we een energie reep aten.
Het was er niet te warm door de wind. We deden onze windjacket aan en vatten de lange afdaling aan naar Montauban-sur-l’Ouvèze, Saint Auban-sur-l’Ouvèze, La Rochette-du-Buis.
Kleine dorpjes waar jammer genoeg de fonteinen afgesloten zijn en waar er ook geen bakkerijen of kleine winkeltjes zijn.
Vanuit La-Rochette-du-Buis is het klimmen naar Col d’Aulan gelegen op 845 m hoogte met een gemiddelde stijging van 4,5%.
Een prachtige afdaling volgt naar Montbrun-les-Bains waar we een broodje aten om dan terug te klimmen naar Ferrassières.

Een prachtige pittige rit.
Drink genoeg water. Zeker bij heel warm weer. In elke klein dorpje tot Col de St Jean, de bidons zeker bijvullen, want vanaf Col de Perty tot Montbrun-les-Bains is er niets.

Zie ook mijn strava

foto’s in volgorde van onze rit